De Knuffelezels

‘Toen ik amper een paar maanden oud was kreeg ik een ezeltje, gemaakt van twee soorten stof en gevuld met zand. Het was een cadeau van onze oud-buren naar aanleiding van mijn geboorte, maar ook uit dankbaarheid voor de pakketjes die mijn ouders naar kamp Westerbork stuurden. Pakketjes die een broodnodige aanvulling waren op de maaltijden die vanuit de Centrale Keuken in het kamp werden verstrekt. Of kranten, pepermunt en andere benodigdheden, die niet of nauwelijks verkrijgbaar waren.

Tot op volwassen leeftijd heb ik niet geweten dat het ezeltje een kraamcadeau was. Het stond bij mijn ouders in een kast. We mochten er niet mee spelen. Alleen als de deuren opengingen was het ezeltje zichtbaar. Jarenlang heb ik gewacht met het stellen van vragen over het beestje. Als antwoord kreeg ik uiteindelijk van m’n moeder te horen dat “het uit Westerbork kwam”.

Pas jaren later heb ik het bijbehorend briefje gevonden met de tekst: “Simon en Bela Duizend feliciteren hartelijk…”.’

Jet Snijders-Polak (1943) ontving bij haar geboorte een knuffelezeltje uit kamp
Westerbork. Hoe Simon en Bela Duizend, de oud-buren van Jet’s ouders, aan het ezeltje kwamen, is niet helemaal duidelijk. Ze arriveerden op 20 juni 1943 in kamp Westerbork.

Op 6 juli 1943 werden Simon en Bela op de trein naar het vernietigingskamp Sobibor gezet en daar, direct na aankomst, vermoord.